XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

- Zergatik idazten dituzu gezurrak Eternitateari buruz?.

- Zergatik izan behar dute gezurrak? -kexatu zen Lizenhuz.

- Besteek bezain besteko eskubidea dut nolakoa den imajinatzeko.

- Baina zeuk erantzunkizun bat duzu, eta ez duzu betetzen.

- Dana irudimenezkoa dela esan gabe idazten duzu, eta jendeari saltzen diozu egia izango balitz bezala.

- Jendeak...- hasi zen Lizenhuz esaten.

- Ez gara jendea epaitzen ari, zu baizik.

- Ez zaizkigu zure erreportaiak gustatzen.

- Gezurrezkoak dira.

- Eta nor zara zu horrela hitzegiteko?.

Gizonaren erantzunak aho zabalik utzi zuen.

- Eternitateko mezulari bat naiz.

Lizenhuzek sinestezinik aztertu zuen.

Maltzurki jokatu zuen, irribarrez, segurtasun haundiz.

- Ez dizut sinesten esan zuen.

Eta baldin bazara, ikus dezagun: frogaidazu.

- Entzun, Lizenhuz - ahozkatu zuen bisitariak serioski -: Eternitatea Sorburua da, Infinitua, kosmosa....

- Inork ikuitu ezin eta behar ez dituen, eta are gehiago, erabil ez ditzakeen baloreak.

- Eternitatea nire interesak bete ahal izateko balio zaidan irudipen bat da -azaldu zuen Lizenhuzek suturik.

- Eta zu bertatik zatozela... ez delakoa, egia balitz, ez zenuke nik idazten jarraitzea galeraziko.

- Zer besterik asma dezakezu dagoeneko?- harritu zen gizona.